Бир бор экан бир йўқ экан замонавийлашган замонимизда Пахтакор спорт клуби курашчилар залида ака-ука мураббийлар бор экан. Ўзига бино қўйган одамлар билан гаплашганда манманликка берилган дўқ уриб баланд парвоз гаплашар экан. Кунларнинг бирида бир ота келиб фарзандини топширибди, мураббий баланд парвоз гаплар билан ҳалиги отани қулоғини бойлапти. Ота хурсанд бўлиб фарзандини топширибди шунда мураббий тушмагур ҳунарини бошлабди. Ҳунари шуки вақтлар ўтиб отанинг бир тийинга олмабди. Манманлиги тутиб, фарзандини кўчага қувиб солибди. Ота жаҳли чиқиб келибди: “Эй бу нимаси, мураббий ёки пулни кам қилдимми?”. Жавоб берди мураббий: “Пул хақида гапирма иккита фарзандга тўлаганингни бошка оталар бир фарзандга тўлайди”. Ота фарзандларини залга киргизиб жаҳли чиққанича уйга кетибди.
Кунлар ойлар ўтибди мурабий тушмагур яна ҳунарини бошлабди. Ҳалиги отанинг фарзандини ўзи билан кураш тушиб юрган танишининг болаларига манукен сифатида ишлатибди. Яна ота жахли чиқиб борибди. Мураббий тушмагурга жаврабди. Тарбия кўрмаган мураббий шундай депти:”У болаларнинг отаси биз билан кураш тушиб юрган, қанақа қилишни ўргатма” деб уятсиз гап билан сўзлабди. Ўзидан кетган мураббий осонгина “пашёл на….й” деб айтибти ва қоматини кўз-кўз қилиб, шарманда ҳунарини бошлабди. Ўртага мураббийнинг укаси зумраша баланд парвоз гаплар билан тикилиб турармуш “Ҳозир акам мазангни қочириб қўяди” деган гап оғзидан тушмасмуш. Ака-ука мураббийларнинг бу қилмишига ота мураббийлик касбига шубҳа билан карабди. Шунда ота бир тарсаки ташайми деб ўйлабди. Шу пайт ярамас мураббий туҳмат бўҳтонларини бошлабди. “Гўёки ота уни қилмишини телефонга ёзганмуш. Аслида у каламуш отага пўписа қилиб, ” Ҳозир ота-оналар номидан хат қилиб, сени бу ердан сиқиб чиқарамиз” деб шантаж қилармуш. Ота “ё алҳазар” дегунча ҳайратда қолибди ва бир сўз айтибди Сен шогирдларинг орасида ҳурмат тополмай ўтасан энг паскаш мураббий шогирдининг отаси билан шу оҳангда сўкиниб гаплашар.
Отанинг шубҳаси ўринли экан аслида мураббий курашдан чемпион бўлишни хоҳлабди, чемпион бўлиш учун машқ эмас кўп овкатлар еб қўйибди ҳамма жойини ёғ босиб ётоқдан чўпчиб туриб тош ойнага тикилибди, курашчи эмас ошпазга ўхшаб қолибди. Отдан тушмай тушмагур қилиғини бошлабди, баланд парвоз гап билан кимлигини эслатибди.
Ж.САЪДУЛЛАЕВ, спорт мухбири
