Ota-onang oʻtirgan tomning ustiga chiqma, deya oʻgit beriladi qadimiy kitoblarimizda, Nega-ki ota-ona tanlanmaydi. Ota-ona Alloh taoloning yozmishi, iroda va ixtiyoridir!
* Ota xonadonga tashrif buyurganda oʻrindan turib, joy boʻshatish lozim.
* Ota bilan ketayotganda uning iznisiz undan oldin yurmaslik kerak.
* Ota farzand uchun biron narsa meros qoldirmasa ham, undan nomus qilinmaydi.
* Ota bor uyda oʻylanishga va maslahat solishga muhtoj boʻlinmaydi.
* Ota yonida yoki u kirib kelganda yonboshlab yotilmaydi.
* Ota uyda yoʻq boʻlib qolingan oʻrinda isteʼmol qilingan narsalardan alohida uning uchun olib qoʻyilishi fazilatdir.
* Mansabli shaxs boʻlsang ham otang chaqirganda otingdan tushib, oldida hozir boʻlishga shoshil! Sen ish ustida mansablisan, otang ustida emas!
* Otangning yonidagi solih kishilarga nisbatan samimiy va eʼtiborli boʻl!
* Agar otang bu olamdan oʻtib ketsa doʻstlari bilan muomala-munosabatlaringni uzma!
Jannat onalarning oyogʻi ostidadir. Ota-onang tirik ekan bu baxting, taxting, omading deydi xalqimiz. Bu gaplarda ulugʻvor hikmat bor. Chunki, ota ona tirik ekan ular oʻz farzandlarini tinimsiz duo qilib, ezgu-tilaklar tilab oʻtirishdan charchamaydilar. Duo-i fotihada esa gap koʻp. Xalqimiz yomgʻir bilan yer, duo bilan el koʻkarar, degan matallari bejiz emas.
* Hadyani avval onaga soʻngra otaga berilishi mahbubdir.
* Hayot boʻlsalar ham, vafot topib ketgan boʻlsalar ham ularning haqlariga doimo duoda boʻlmoq goʻzal amallardandir.
* Onalarning yuzlariga tushgan ajinlar, qoʻllarining qadoqlari – sen va aka-ukalaring, opa-singillaring sababli ekanligini bilgin!
* Senga bergan oq suti lutfu – xursandlik bilandir, ammo sening unga bergan taoming baʼzida minnatli va ozorlidir. Shuning uchun bergan har-bir luqmang lutfli boʻlishi uchun kamtarin boʻl!
* Onangga har kuni koʻrinish ber, chunki uning seni koʻrishi sening unga minglagan xum tillolar tuhfa qilganingdan ortiqroqdir.
* Tirikligida bor imkoniyating ila unga tavozeʼli va shirin soʻzli boʻl, qachonki agar uni yoʻqotsang armondan xoli boʻlasan.
*Hayit kunlari bagʻringa bosib, uni quchgin! U seni har kuni quchib, hidlaringdan toʻyib-toʻyib zavq olganini esingdan chiqarmagin!
gujum. uz
