ЎзА сайтида чоп этилган мақоладан: “Ўзбекистон матбуоти” тугади. Навбат “Ҳуррият”гами?
“Ўзбекистон матбуоти” соҳамизга доир ягона журнал эди. 1918 йилдан нашр этила бошланганди. Роппа-роса 100 йил тўлган йили… фотиҳаси ўқилмай, тўхтатилди. Ушбу йўналишдаги “Ҳуррият”га келдими, навбат?
Бозор муносабатлари, молиявий муаммолар, қўллаб-қувватлашларнинг бари ўз йўлига. Мен бошқа гапни ўртага ташламоқчиман.
Барча айб-кароҳат ЖУРНАЛИСТЛАРИМИЗНИНГ ЎЗЛАРИДА! Фаолият юритаётган 1500 та ОАВ таҳририятларида тақрибан 10000–20000 ходим ишлаётган бўлса керак? Касбимиз ҳаққи-ҳурмати, тирикчилигимиз манбаи бўлган соҳамиз рўшнолиги йўлида “Ўзбекистон матбуоти”га 10 000, “Ҳуррият”га 10 000 нусхада обуна бўлсак кимга фойда, кимга шараф, кимга савоб, азиз ҳамкасблар?! Бировнинг киссасидаги маблағни санашдан ёмони йўқ, илло борингки, икки кишилашиб ҳамкорликда бир йиллик обуна учун ақча топиш шунчалар маҳолми?Мушкулми? Оч қоламизми? Фарзандларимиз ризқини қиямизми?..
Гап ҳамкасблар ўртасида бирликнинг, ҳамжиҳатлиликнинг йўқлигида. Айни Уюшмамиз бош-қош бўлиши зарур бўлган, “Ҳой, барака топгурлар!” дея мурожаат қилиб чиқса, “Лаббай!” дея қулоқ солувчиларнинг тарқоқлигида.
Аҳмаджон Мелибоевнинг жон койитиб ёзганлари чандон тўғри. “Ҳуррият” ҳаммамиз учун минбар! Ажойиб минбар! “Ҳуррият”нинг руҳи бошқа ҳеч бир нашрда йўқ. “Ҳуррият”нинг сўзи, лутфи ўзгача. Нафақат соҳамиз вакиллари, балки барча-барча соҳа кишилари учун қадрли, фойдали, севимли газета. Айтар сўзимиз учун яраб турган минбарнинг йўқотилиши бамисоли ўз тилимизнинг қирқилишига ризолик дегандек туюлади кишига. Йўқ, бугунги қийин кунлар ортда қолади, “Ҳуррият” чиқишда давом этади. Унинг саҳифаларида талашиб-тортишиб чиқамиз, муштарийлар эса уларни талашиб-тортишиб ўқийдилар.
