Абу Али ибн Сино Бухородан Хоразмга карвон билан ҳориб-толиб кириб келибди. Табиб Ибн Сино келганлигини Хоразмшоҳга етазишибди. Шох ибн Синони ҳузурига чорлашни буюради. Уни мулозамат билан кутиб олибди ва иккита савол берибди. “Машҳур табибсиз менга айтингчи еяверасан – еяверасан хеч мазасини топмайсан – бу қанақа таом?”.
Шунда доно табиб дархол “бу — шошилиб ейилган таом” деб жавоб кайтарибди. Сўнгра иккинчи саволни айтибди: “даволайверасан-даволайверасан ҳеч даволаб бўлмайди – бу қанақа касал?”
Табиб Ибн Сино хеч иккиланмай тезда жавоб қайтарибди: “Шохим, бу аҳмоқ одам”
Ақлли ва доно табибнинг машҳурлиги бежиз эмаслигига яна бир карра ишонишиб, Хоразмда яшаб, ижод қилишига шарт-шароитлар яратиб беришган экан.
Матниёз Матниязов,
тиббиёт фанлари номзоди
